Eileiderontsteking

Algemeen

• Neem altijd een geldig legitimatiebewijs mee (rijbewijs, paspoort of identiteitsbewijs).
• Heeft u een zorgverzekering in het buitenland? Neem dan ook uw verzekeringspapieren mee.
• Kunt u om dringende redenen niet komen voor de operatie of het onderzoek? Bel dan met de polikliniek of afdeling.
• Uw persoonlijke medische gegevens en afspraken bekijken? Dat kan in ons digitale patiëntenportaal Mijn Martini. U kunt met uw DigiD inloggen via www.martiniziekenhuis.nl/mijnmartini.

Inleiding

Uw arts vermoedt dat u een eileiderontsteking heeft. In deze folder leest u meer over de oorzaak, het onderzoek en de behandeling. Deze folder is een aanvulling op het gesprek met uw arts.

Eileiderontsteking

Een eileiderontsteking wordt ook wel een salpingitis of ‘pelvic inflammatory disease’ (PID) genoemd. Een eileiderontsteking kan door verschillende bacteriën worden veroorzaakt. Zoals darmbacteriën of een seksueel overdraagbare aandoening (meestal Chlamydia, minder vaak gonorroe). Een eileiderontsteking kan heel sluimerend verlopen, zonder dat u klachten heeft. Maar de gevolgen zijn vaak hetzelfde als bij een plotselinge (acute) eileiderontsteking.

Een eileiderontsteking ontstaat door een infectie met een bacterie die zich vanuit de vagina via de baarmoedermond en de baarmoeder naar de eileiders verplaatst. De eileiders zijn rood en gezwollen. Soms breidt de ontstekingsreactie zich rond de eileiders in de buikholte uit. Organen die in de buurt van de eileiders liggen, zoals eierstokken, blinde darm, blaas en darmen, kunnen eveneens bij de ontsteking betrokken raken.

Verschijnselen

Verschijnselen van een acute eileiderontsteking zijn algemeen ziek zijn, onderbuikpijn, soms pijn rechts in de bovenbuik, pijn bij plassen, koorts en darmklachten.

Onderzoek

Als de arts denkt aan een mogelijke eileiderontsteking, vindt meestal onderzoek van de buik en inwendig onderzoek plaats. Er wordt ook gekeken of u koorts heeft. Ook bloedonderzoek en urineonderzoek zijn mogelijk. Vaak doet de gynaecoloog echoscopisch onderzoek. 

Onderzoek van de buik kan uitwijzen of het buikvlies geïrriteerd is als gevolg van een ontsteking. Bij onderzoek met een speculum (spreider, eendenbek) kan de arts kweken afnemen. Dit is door de ontsteking vaak pijnlijk. Kweken worden in het laboratorium onderzocht op de aanwezigheid van chlamydia, gonorroe of andere bacteriën die een eileiderontsteking kunnen veroorzaken.

Inwendig onderzoek

Inwendig onderzoek met twee vingers en de andere hand op de buik om de baarmoeder en de eierstokken af te tasten, is bij een eileiderontsteking vaak pijnlijk. Toch is dit onderzoek nodig om te beoordelen of er echt sprake is van een eileiderontsteking.

Bloedonderzoek

Bij bloedonderzoek wordt er gezocht naar aanwijzingen voor een ontsteking. Zoals een verhoogd aantal witte bloedcellen of een verhoogde bezinking.

Zwangerschapstest

Soms wordt een zwangerschapstest van de urine gedaan, om geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap over het hoofd te zien.

Diagnose

De arts beoordeelt aan de hand van uw klachten en het onderzoek of er sprake is van een eileiderontsteking. Soms wordt de chirurg gevraagd mee te kijken om te beoordelen of er mogelijk sprake is van een ander probleem. Zoals een blindedarmontsteking of dikke darminfectie. 

Soms is het lastig om deze verschillende oorzaken van buikpijn te onderscheiden. In een zeldzaam geval wordt een laparoscopie (kijkoperatie) geadviseerd. Bij deze operatie worden de baarmoeder, de eileiders en de blinde darm en de darmen, met behulp van een kijkbuis onderzocht. Dit gebeurt onder narcose.

Behandeling

Afhankelijk van de vraag hoe ernstig ziek u bent en welke verzorging u thuis heeft, behandelt de arts u poliklinisch of klinisch. De behandeling bestaat uit antibiotica die chlamydia, gonorroe en darmbacteriën bestrijden. Poliklinisch wordt de antibiotica gegeven in de vorm van tabletten. Bent u erg ziek en misselijk? Dan wordt u meestal opgenomen en krijgt u vaak de eerste dagen in het ziekenhuis een infuus met antibiotica. Na een paar dagen wordt de behandeling met tabletten voortgezet.

Uitslagen van kweken op de bacteriën die de eileiderontsteking veroorzaken, zijn na een aantal dagen bekend. Soms blijkt dat u beter een ander antibioticum kunt gebruiken. De arts schrijft dit dan voor. Over het algemeen verdwijnen uw klachten snel en voelt u zich binnen enkele dagen alweer een stuk beter. Het is belangrijk om de voorgeschreven kuur af te maken, ook al voelt u zich goed.

Seksualiteit

Waarschijnlijk staat uw hoofd niet naar seks als u zich ziek voelt en pijn heeft. Het is ook beter daarvan af te zien, zolang de ontsteking niet helemaal is genezen. Van uw arts hoort u de uitslag van de kweken. Mocht er sprake zijn van een seksueel overdraagbare aandoening, dan is het belangrijk dat uw seksuele partner eventueel onderzocht en behandeld wordt. Dit is zodat u de infectie niet van uw partner terugkrijgt. Gebruik een condoom zolang dat niet is gebeurd.

Gevolgen

Veel vrouwen zijn bang om na een eileiderontsteking niet meer spontaan zwanger te kunnen worden als gevolg van afgesloten eileiders. Soms is deze angst terecht, maar meestal niet. De kans om beschadigde eileiders te hebben na een eenmalige eileiderontsteking wordt geschat rond de 10 procent. Bijna altijd is het nog mogelijk om zwanger te worden. Soms is hiervoor wel reageerbuisbevruchting (IVF) nodig.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Als een vrouw zwanger wordt na een eileiderontsteking, is er een verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Door beschadiging van de eileider nestelt de vrucht zich in de eileider. Maar de meeste zwangerschappen nestelen zich normaal in de baarmoeder. Hierom is het verstandig om een echo te laten maken als u ongeveer 2 tot 3 weken over tijd bent. Zo kan gezien worden of de zwangerschap zich in of buiten de baarmoeder bevindt. Omdat uw huisarts de verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kent, is verwijzing voor echoscopisch onderzoek geen probleem.

Is onderzoek nodig na een eileiderontsteking?

Veel vrouwen vragen zich af of ze na een doorgemaakte eileiderontsteking hun eileiders moeten laten controleren. Omdat de kans het grootst is dat u gewoon zwanger kunt worden, is dit niet nodig. Lukt het zwanger worden na een jaar regelmatig gemeenschap niet? Neem dan contact op met uw huisarts. Deze verwijst u naar de gynaecoloog voor verder onderzoek.

Voor meer informatie kunt u ook kijken op www.degynaecoloog.nl.

Versie: 20200086 08-2023 Cyste van Bartholin en Bartholinitis