
'Dankzij stoma weer volop in het leven.'
Na jarenlange darmproblemen kreeg Gooitzen van der Lei een stoma. Dat was even wennen, maar de Fries benadrukt vooral de voordelen. ‘Dankzij mijn stoma ben ik zeer mobiel. Ik kan vrijwel alles weer wat ik vroeger ook deed, ik ervaar maximale bewegingsvrijheid.’
Zijn darmklachten manifesteerden zich zo’n 25 jaar geleden. ‘Op sommige dagen moest ik wel twintig keer naar de wc en zat er veel bloed bij de ontlasting.’ Het ergste waren de darmkrampen. ‘Dan verging ik echt van de pijn.’
De impact op zijn dagelijks leven was groot. ‘Als ik naar mijn dochter in Amsterdam ging, moest ik regelmatig een tussenstop maken.’ Een zondagmiddagwandeling met zijn vrouw verliep evenmin normaal. ‘Ik had altijd wc-papier bij me, het beheerste mijn leven.’
Diagnose
Omdat de klachten soms weer verdwenen, duurde het lang voordat Van der Lei medische hulp zocht. Eenmaal in het Martini Ziekenhuis was de diagnose snel gesteld: colitis ulcerosa. Deze chronische ontsteking van de dikke darm tast het slijmvlies van de darmwand en het afweersysteem van het lichaam aan.
Voorlichting
Toen bleek dat hij een stoma nodig had, is hij uitvoerig voorgelicht door de consulente stomazorg. Deze gespecialiseerde professional is uitgebreid geschoold in alle facetten van de stomazorg. ‘Voor de ingreep kreeg ik informatie over de werking en de verzorging van mijn stoma. Daar nam ze alle tijd voor.’
Van der Lei had trouwens aan een half woord genoeg. ‘Nadat ze een keer had voorgedaan hoe ik het stoma moet verwisselen, zei ik: Daar red ik me wel mee.’ Dat bleek een juiste constatering. ‘De dagelijkse verzorging van mijn stoma is een fluitje van een cent.’ Bij vragen of twijfel neemt hij meteen contact op met de stomaconsulente. ‘Die drempel is heel laag.’
Niet krampachtig
Van der Lei loopt niet te koop met zijn stoma, maar hij schaamt zich er ook niet voor. ‘Ik wil daar niet te krampachtig over doen.’ Hij is vooral blij dat zijn pijnklachten verleden tijd zijn. ‘Ik voel me niet meer beperkt in mijn activiteiten, ik geniet van het leven.’