Kwetsbare patiënten blij en dankbaar voor vaccinatie

Hilda Grave organiseert normaal gesproken evenementen in het Martini Ziekenhuis. Heel iets anders dan zo’n grote vaccinatieklus. Of toch niet? Hilda: ‘Nee, niet. Ik zie dit ook als event. Ik regel en coördineer. Dat is mijn werk. Of ik nu een kerstmarkt of een vaccinatiestraat organiseer. Dat maakt dan niet veel uit. Ik zeg altijd dat ik de leuke dingen in het ziekenhuis regel. Bijvoorbeeld onze kerstmarkt. Hoe vaak krijg je de kans om meer dan 4.000 collega’s blij de deur uit te laten gaan? En eigenlijk is zo’n vaccinatie niet veel anders. Deze patienten willen immers heel graag dat vaccin. Een hele operatie.’ Met een belangrijke rol voor het callcenter, zegt Hilda: ‘Zij maken afspraken, versturen de uitnodigingen en geven alle gegevens na het prikken door aan het RIVM. Het vaccineren is een verhaal op zich. Dat gebeurt onder stoom en kokend water, want je weet pas laat hoeveel vaccins je krijgt. Maar dat is allemaal gelukt. Ook dankzij al die collega’s die zich spontaan aanmeldden.’

Graag een steentje bijdragen
Patty Bosch werkt op het Martini Borstcentrum en is één van die collega’s die geen moment aarzelde en bijsprong. Patty: ‘Ik werk drie dagen en wilde graag een steentje bijdragen. En ik had tijd, want mijn andere baan, gastdame in het Martini Plaza, lag toch stil. Samen met mijn collega Mariëlle heb ik me in januari al aangemeld voor de vaccinatie van medewerkers. Erg leuk en bijzonder! Leuk omdat je ook collega’s ziet die je helemaal niet kent. En bijzonder omdat sommigen van hen best emotioneel waren. Logisch, want zij kwamen uit de corona brandhaarden en waren zo blij dat er nu een vaccin was. Wij hebben ons daarna ook meteen weer aangemeld voor de vaccinaties van de groep kwetsbare patienten.’

Prikken en observeren
Die vaccinaties deden Patty en andere collega’s op vrije dagen, maar vooral in de weekenden. Patty: ‘Prikken en observeren. Een uur op en een uur af. Dat waren lange dagen.’ Met een hoop regelwerk. Hilda daarover: ‘Ik doe op de vaccinatiedagen alles om ervoor te zorgen dat de verpleegkundigen alleen maar hoeven te prikken en te observeren. Ik richt mij dan op alles eromheen. Zoals mensen die afzeggen, die bellen met vragen of hun ID-bewijs zijn vergeten. Verder heb ik contact met onze apotheek, zodat we voldoende vaccins hebben.’

Geen prikangst
Het is een soepel proces, zegt Hilda: ‘De patiënt meldt zich op de afspraak, loopt meteen door en wordt geprikt. Dat alles in ongeveer vijf minuten. En dan na afloop een kwartiertje blijven zitten met koffie en thee. De meeste mensen zijn daardoor blij verrast. Dat werkt goed, want het is een mooi contactmoment om te zien hoe het gaat na de prik. En dat gaat vrijwel altijd erg goed. Een stijve arm of een beetje duizelig, dat is het wel. Er staat een bed voor het geval iemand onwel wordt. Maar dat is nog maar één keer gebruikt.’ Patty over de vaccinatie: ‘Wat opvalt is dat de groep kwetsbare patiënten niet bang is voor een prik. Ook wel weer logisch, want ze zijn al door de wol geverfd, hebben vaak al veel meegemaakt. Ze zijn vooral erg blij en dankbaar dat ze het vaccin krijgen. Vergeet niet dat veel mensen zich al lange tijd hebben moeten beschermen tegen de buitenwereld. Nu kunnen ze eindelijk weer wat meer familie en vrienden zien. Nee, in deze groep zie je geen mensen die het een moetje vinden. Dat geeft mij ook veel energie. Op het Borstcentrum zit ik dagelijks in de oncologie. Dan heb je veel te maken met angst en slecht nieuws gesprekken. Daarom is dit erg fijn om erbij te doen. Even een andere mindset.

Nu weer medewerkers
De ruim 700 patienten zijn nu dus allemaal geprikt. Maar hoe nu verder? Hilda: ‘Nu richten we ons weer op onze medewerkers. Die willen we nu eerst gaan prikken. Dat doen we in het pinksterweekend. Geen straf hoor, integendeel. We zeiden laatst al tegen elkaar “wat moeten we nou als we elkaar straks niet meer zien in de weekenden”. Patty is het helemaal eens: ‘Het is leuk om te doen. Ik krijg er heel veel energie van en het schept een band met collega’s. Ik heb me daarom samen met Mariëlle alweer aangemeld voor eventuele volgende vaccinaties.’