Trombosebeen

Algemeen

• Neem altijd een geldig legitimatiebewijs mee (rijbewijs, paspoort of identiteitsbewijs).
• Heeft u een zorgverzekering in het buitenland? Neem dan ook uw verzekeringspapieren mee.
• Kunt u om dringende redenen niet komen voor de operatie of het onderzoek? Bel dan met de polikliniek of afdeling.
• Uw persoonlijke medische gegevens en afspraken bekijken? Dat kan in ons digitale patiëntenportaal Mijn Martini. U kunt met uw DigiD inloggen via www.martiniziekenhuis.nl/mijnmartini.

Inleiding

Er is trombose in uw been vastgesteld. Dit wordt ook wel een trombosebeen of diep veneuze trombose (DVT) genoemd. In deze folder leest u het ontstaan van een trombosebeen. Ook krijgt u informatie over de behandeling en de periode na de behandeling. Deze folder is een aanvulling op het gesprek met de arts. 

Een trombosebeen

Slagaders vervoeren zuurstofrijk bloed naar de organen. Aderen vervoeren het zuurstofarme bloed van de organen terug naar het hart. Vanuit de benen moet de bloedstroom door de aderen tegen de zwaartekracht in. Tijdens elke beweging van de enkel en de kuitspier, pompt het bloed vanuit de benen omhoog. Dit heet de kuitspierpomp. In rust zorgen kleppen in de aderen ervoor dat het bloed niet terugstroomt naar beneden.

Bij een trombosebeen zit er een stolsel in een diepe ader. Hierdoor kan het bloed niet goed meer naar boven gepompt worden. Het stolsel kan groter worden en de ader helemaal afsluiten. 

Klachten

Omdat de bloedaanvoer gewoon doorgaat, wordt de druk in het onderbeen hoger. De aderen die het bloed moeten afvoeren, komen hierdoor onder hoge druk te staan. Daardoor ontstaat stuwing in het (onder)been onder de afsluiting. Als dit gebeurt, wordt uw been meteen pijnlijk, dik en rood. Deze klachten zijn niet altijd goed te zien of te voelen. Om te bepalen of u trombose heeft, wordt een echo gemaakt. Op de echo is de trombose vaak te zien. 

Open been

De aderwanden kunnen de verhoogde druk niet aan. Vocht wordt door de wanden geperst en komt in de weefsels rond de aderen in het onderbeen terecht. Als dit te lang duurt, ontstaat er beschadiging van de aderen, weefsels en de huid. Dit kan uiteindelijk leiden tot een open been.

Mogelijke oorzaken

Een trombosebeen kan ontstaan door verschillende oorzaken: 

• Een ongeval
• Een operatie
• Een langdurig ziekbed
• Een lange reis
• Erfelijke factoren
• Hormonale veranderingen

Soms is de oorzaak van een trombosebeen niet bekend. 

De behandeling 

De behandeling bestaat uit een combinatie van medicijnen en steunkousen.

Medicijnen 

U krijgt antistollingsmedicijnen voorgeschreven. Deze medicijnen maken uw bloed dunner. Hierdoor wordt het stolsel in uw bloed opgelost, in plaats van dat het groter wordt. U neemt de medicijnen totdat de arts of internist vertelt dat u mag stoppen. 

Steunkousen 

Steunkousen geven tegendruk aan de huid en de aderen. Dan blijft het vocht makkelijker in de aderen en kan het bloed worden afgevoerd naar het hart. Uw been wordt opgemeten op de Spoedeisende Hulp (SEH). U krijgt direct een tijdelijke lange steunkous mee. Het is belangrijk dat u deze overdag draagt tot u een steunkous aangemeten krijgt. 

De polikliniek Dermatologie zal uw definitieve steunkous aanmeten. Soms is het voor die tijd nog nodig om extra tegendruk aan uw been te geven. Dat doet u door te zwachtelen. Dat heet ook wel ambulante compressietherapie.  

Als er geen vocht meer in het been zit, krijgt u een steunkous aangemeten. De dermatoloog bepaalt welk type kous u krijgt. Meestal is dit een kniekous.

Hoe werkt een steunkous?

De aangemeten steunkous hoort bij de behandeling van de trombose. Op het moment dat het bloed dreigt terug te stromen in de aderen, geeft de kous tegendruk. Hierdoor wordt er geen vocht aan de onderhuidse weefsels afgegeven. De huid blijft hierdoor beter van kwaliteit. Ook zorgt de kous ervoor dat het bloed 2 tot 3 keer zo snel door de benen wordt gepompt. Daardoor neemt de kans op een nieuwe trombose af. 

Door het dragen van de kous vormen zich nieuwe afvoerwegen in uw been. Deze nemen de functie van de beschadigde of afgesloten ader over. Bovendien versnelt het dragen van de kous het herstel van de ader. Dat kan zelfs nog tot 2 jaar na de trombose.

U wordt geadviseerd de kous elke dag te dragen, zolang u op bent. Als u plat ligt of slaapt, is zwaartekracht niet belangrijk. Dan mag de kous uit. 

Uit onderzoek blijkt dat als u de kous de eerste 2 jaar altijd draagt, de kans op herstel 50 procent is. Bij onvoldoende herstel moet u de steunkous blijven dragen. Dit is om te zorgen dat u op de lange termijn geen andere klachten krijgt, zoals een open been.

Na de behandeling

De eerste 2 jaar na de trombose moet u de steunkous elke dag dragen. Het elastiek in de kous wordt steeds minder goed. Daarom is het advies de kous minstens 1 keer per jaar te vervangen. Dit wordt meestal vergoed door de verzekering. Dit kunt u aangeven bij de huidtherapeut of de bandagist die u de kous geleverd heeft. Daar kunt u ook terecht bij vragen of problemen met de steunkous.

Wanneer bellen?

Neemt u contact op met uw huisarts of specialist bij: 

• Nieuwe of andere klachten
• Pijn of moeilijkheden bij de ademhaling 
• Een toename van roodheid of een zwelling

Controle

Na 2 jaar krijgt u een afspraak op de polikliniek Dermatologie. Daar wordt gekeken of het dragen van de steunkous nog nodig is. Ook na 2 jaar is het belangrijk om af en toe steunkousen aan te doen. In elk geval tijdens lange vlieg- of busreizen en tijdens operaties. Dit verkleint de kans op een nieuwe trombose. 

Versie: 967757 Trombosebeen 2023-08