Beademing via een masker (Longgeneeskunde)

Het apparaat wordt zo ingesteld dat de longen voldoende lucht en zuurstof krijgen met de minst mogelijke inspanning van de patiënt. In het begin is het vaak wennen, maar over het algemeen geeft het de patiënt snel verlichting. De patiënt is minder benauwd en kan daardoor weer op een ‘normaal’ tempo gaan ademhalen.

De gaswisseling in het lichaam verloopt ook beter, waardoor de patiënt beter kan herstellen.

Hoe lang moet het masker op?

Wanneer de toestand en conditie van de patiënt verbetert, kan de patiënt af en toe zonder het masker ademen. De ademhalingsondersteuning wordt in stapjes afgebouwd. De tijdsduur van de beademing of het ontwennen van de beademing is voor elke patiënt verschillend.

Het beleid hiervoor wordt afgesproken aan de hand verschillende factoren. Zo wordt er gekeken naar het zuurstofgehalte in het bloed, de ademhalingsfrequentie en andere waarden die gemeten worden. Het zuurstofgehalte in het bloed wordt gemeten door middel van vingerprikjes of bloedafnames uit het infuus of de pols.

Het streven voor het afbouwen van de beademing is onderstaand schema:

• Dag 1: 24 uur lang het masker op
• Dag 2: 16 uur lang het masker op
• Dag 3: 8 uur lang het masker op (meestal ´s nachts)

Elke patiënt is uniek, er kan dus van bovenstaand schema worden afgeweken. Er wordt dagelijks geëvalueerd. Op de hartbewaking kan het masker in sommige gevallen al na een paar uur behandeling worden verwijderd. De ondersteuning is dan niet langer nodig.

Mogelijke complicaties

Mogelijke complicaties die kunnen ontstaan bij beademing via een masker zijn:

• Angstgevoelens;
• Irritatie van de ogen door lekkage van lucht langs het masker;
• Drukplekken op de neus en het voorhoofd door het dragen van het masker;
• Lucht in de maag met daardoor kans op braken of verslikken.

Versie: 12 februari 2020