Mensen van Martini: fysiotherapeute Gonda Levering

In het Martini Ziekenhuis in Groningen werken ruim 3.000 mensen samen voor de beste zorg. Wie zijn zij en wat doen ze precies? In deze aflevering spreken we Gonda Levering. Ze is fysiotherapeute voor patiënten die getroffen zijn door een beroerte.

Waarom je voorkeur voor patiënten met een beroerte?

‘Alles rond bewegen, de mens erachter en het persoonlijk contact vind ik boeiend. Daarnaast ben ik gefascineerd door het menselijk brein. Dat brein regelt alles. Een beroerte verstoort dat ingrijpend. Patiënten hoor je niet voor niets vaak over een leven vóór en een leven ná een beroerte. Ook door de onzichtbare gevolgen. Denken, plannen en concentreren is moeilijker. Je bent sneller vermoeid of kunt lastig omgaan met prikkels. Het heeft veel impact op je leven en dat van je omgeving. Ik draag graag mijn steentje bij aan het herstel van zo’n patiënt. En doe dit werk daarom al ruim 30 jaar met liefde.’

Stel, iemand krijgt een beroerte en komt binnen bij het Martini. En dan?

‘Time is brain’ zeggen we wanneer iemand verschijnselen krijgt die duiden op een beroerte. Het is belangrijk om dan zo snel mogelijk in het ziekenhuis te komen. Vanaf het moment dat iemand op de Spoedeisende Hulp komt, doen we alles om de gevolgen van de beroerte te beperken. Bij wie dat kan, moet je snel starten met revalideren. Zo intensief mogelijk. Het Martini heeft een speciaal expertisecentrum voor patiënten met een beroerte. Voor hen staat een heel behandelteam klaar. Een aantal van die zorgverleners zit in een landelijk netwerk van zogenaamde knowledge brokers. Zij delen over en weer kennis en ervaringen. Daardoor kunnen wij de juiste revalidatie starten.’

Dat gaat dus verder dan alleen fysiotherapie?

‘Veel verder! Dat moet ook, want een beroerte heeft veel kanten. Vaak is een logopedist nodig en bijna altijd een ergotherapeut. Een neuroloog is altijd betrokken en soms ook een psycholoog. De verpleging is altijd belangrijk. Want alle dagelijkse handelingen, zoals eten, aankleden en tandenpoetsen, oefenen we in de week dat een patiënt gemiddeld bij ons is.’

Een week? Dat is kort!

‘Dat is zo, maar wel heel intens. Je hebt het immers over weer kunnen lopen, zelf naar het toilet kunnen, onafhankelijkheid en de regie over wat je doet. Zo belangrijk! In zo’n week bouw je toch een band op. Dat is elke keer weer speciaal. Ook in de coronatijd lukt dat. Al is het passen en meten door de vele maatregelen. En soms best heftig. Onlangs ging een mevrouw vanuit het Martini een verpleeghuis om verder te revalideren. Haar man mocht daar niet op bezoek komen door de toen erg strenge coronamaatregelen. Bij ons mocht dat nog wel. We hebben op de dag van vertrek toen extra tijd voor hen geregeld om bij elkaar te zijn. Hij moest zo hartverscheurend huilen toen zijn vrouw wegging. Erg verdrietig om te zien.’

Gelukkig gaan er ook veel patiënten naar hun eigen huis…

‘Ruim 60 procent revalideert thuis verder. Daarom is die zorg thuis ook zo belangrijk. En de goede begeleiding, want mensen vinden het vaak lastig om de juiste weg te vinden. De patiënt krijgt vaak met de hele zorgketen te maken. Bij wie kun je dan terecht met je hulpvraag? In de regio rond Groningen willen we dat beter regelen. Als ketencoördinator probeer ik dat met 10 ketenpartners in goede banen te leiden. De juiste zorg, op de juiste plek, voor de juiste persoon. Daar gaat het om.’

Beroerte is de verzamelnaam voor een TIA, herseninfarct en hersenbloeding. De medische term is Cerebrovasculair Accident (CVA).